Of het niet moeilijk is om te functioneren in een hiërarchische organisatie?

Of het niet moeilijk is om te functioneren in een hiërarchische organisatie, vragen ze mij in een geanimeerd gesprek over de Kleine Laloux. Donderdag was het weer zover. Een enthousiaste groep professionele boekenwurmen uit de social profit las reinventing organizations en nodigde mij uit om als expert duiding te geven bij het boek. Het gesprek verliep bijzonder vlot. Het boek raakt mensen en zet aan het denken. Er gaat een gloed van goesting door het gezelschap: er bestaan dus echt organisaties die het anders doen en je kan echt mensen anders bekijken dan als van nature luie werknemers die met voldoende controle en procedures in het gareel moeten gehouden worden. Maar niet iedereen gelooft dat het zomaar kan, die cyane organisatie bouwen.  En als je het zou willen, hoe doe je het dan? Het boek van Laloux bevat immers geen afvinkbaar stappenplannetje! Nog meer mensen twijfelen of het in hun eigen organisatie kan. Dat gaan ze bij ons nooit willen. Op dat moment word ik één met het publiek. Ook waar ik het meest van mijn tijd werk is er geen animo om na te denken hoe we ons toekomstbestendig kunnen organiseren. En hoe vaker je het onderwerp op tafel brengt, hoe minder goesting om het aan te pakken, lijkt het wel.

Dus ja, vol zijn van ideeën en werken in een klassiek hiërarchische organisatie is moeilijk. Experimenteren in de rand of met het eigen, zelfsturend team mag gerust. “Maar hang het toch maar niet aan de grote klok, want zo doen wij dat hier niet.”

Ik ben op het punt gekomen dat ik Frederic Laloux gelijk geef met zijn twee essentiële randvoorwaarden. Tegen mijn goesting, want het zijn zo’n harde voorwaarden. Als je CEO niet mee wil en je bestuurslaag snapt het niet, kan je geen echte cyane organisatie bouwen. Helaas. Maar ik zet door. Graag waar ik nu werk (misschien komt het inzicht ooit), maar als het moet ergens anders. Als ruimte-maker voor dat nieuwe leiderschap.